ترتیبات امنیتی جدید در خلیج فارس با تمرکز بر سیاست‌های راهبردی ترکیه

جلایی, محمد; رضاپور, دانیال; آذین, صدیقه

ترتیبات امنیتی جدید در خلیج فارس با تمرکز بر سیاست‌های راهبردی ترکیه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ عضو هیئت علمی علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه گیلان، رشت، ایران

² استادیار علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه گیلان،رشت، ایران

³ دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه گیلان، رشت، ایران

چکیده

امروزه نظم بین‌الملل تحولات مهمی را در سطح کلان و مناطق پشت سر می‌گذارد. ورود نظم بین‌الملل به دوران گذار پسا آمریکایی و پویای‌های محیطی در سطح مناطق عدم قطعیت‌های اساسی را با خود به همراه دارد که الهام بخش تغییر نقش بسیاری از کنشگران در سطح مناطق و به طور خاص منطقه خلیج فارس بوده است. از جمله مهم‌ترین این کنشگران می‌توان به ترکیه اشاره کرد. این مقاله به بررسی کشور ترکیه به عنوان یک بازیگر جدیدالورود در مباحث امنیتی خلیج فارس می‌پردازد. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که چرا حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان خواهان ایفای نقش امنیتی گسترده‌ای در خلیح فارس می‌باشد؟ فرضیه‌ای که در پاسخ به این سوال مطرح می‌شود بدین گونه است که: نزدیکی جغرافیایی، سیاست خارجی مستقل، ظهور صنایع دفاعی رو به جلو و تمایل به اشتراک فناوری دفاعی و شهرت حزب عدالت و توسعه به عنوان یک شریک قابل اعتماد، متعهد، معتبر و توانمند در دهه گذشته در عرصه‌های مختلف ژئوپلیتیکی مانند شمال آفریقا، شام و قفقاز جنوبی باعث شده است ترکیه خود را به عنوان یک بازیگر جدید امنیتی در منطقه خلیح فارس تلقی کند. همچنین پاسخ به این سوال‌ها به روش تبیینی و تحلیلی یک چشم‌انداز جامع و در عین حال دقیق از نقش بالقوه امنیتی ترکیه را ارائه می‌دهد و همچنین زمینه استدلال سیستماتیک را که آرزوها، اراده و ظرفیت آنکارا را برای ایفای چنین نقشی ارزیابی می‌کند، توضیح می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

20.1001.1.25381857.1402.16.60.6.0

موضوعات

فصلنامه آفاق امنیت

عنوان مقاله [English]

New players in Persian Gulf security arrangements with a view to Türkiye's strategic policies

نویسندگان [English]

mohammad jalaie ¹
Danyal Rezapoor ²
sedigheh azin ³

¹ Member of the Faculty of Political Science and International Relations, University of Gilan, Rasht, Iran

² Assistant Professor of Political Science and International Relations, University of Gilan, Rasht, Iran

³ Doctoral student of international relations at Gilan, Rasht, Iran University

چکیده [English]

Today, the international order is going through important changes at the macro and regional level. The entry of the international order into the post-American transition period and the environmental dynamics at the regional level bring with it fundamental uncertainties, which have inspired the change of the role of many actors at the regional level and specifically the Persian Gulf region. Turkey can be mentioned among the most important of these activists. This article examines Turkey as a new actor in the security issues of the Persian Gulf. The question raised here is why the Justice and Development Party led by Erdogan wants to play a large security role in the Persian Gulf. The hypothesis that is raised in response to this question is as follows: geographic proximity, independent foreign policy, the emergence of advanced defense industries and the desire to share defense technology, and the reputation of the Justice and Development Party as a reliable partner. Committed, reliable and capable in the past decade in various geopolitical arenas such as North Africa, Levant and South Caucasus, Turkey has made Turkey consider itself as a new security actor in the Persian Gulf region. Also, answering these questions in an explanatory and analytical way provides a comprehensive and at the same time accurate perspective of Turkey's potential security role, as well as the context of systematic reasoning that evaluates Ankara's aspirations, will and capacity to play such a role. , explains.

کلیدواژه‌ها [English]

Turkey
Persian Gulf
regional security
foreign policy
regional and extra-regional actors

مراجع

چراتی، علی اصغر، و همکاران( 1401)، آینده پژوهشی حضور نظامی آمریکا در منطقه خلیج فارس. فصلنامه سیاست خارجی، سال سی و ششم، شماره 3، پاییز.

رضاپور، دانیال و آذین، صدیقه( 1401)، موازنه نرم روسی و گسترش روابط با کشورهای عربی خلیج فارس، دلایل و پیامدها. فصلنامه محیط شناسی راهبردی، سال ششم، شماره 2، تابستان.

سازمند، بهاره و جوکار، مهدی(1395)، «مجموعه امنیتی منطقهای، پویشها و الگوهای روابط کشورهای حوزه خلیج فارس». فصلنامه ژئوپلیتیک، سال دوازدهم، شماره دوم، تابستان.

صفوی، حمزه و شمس آبادی، علی( 1400)، بررسی انگیزههای دولت عدالت و توسعه ترکیه از تحرکات نظامی- سیاسی در استان نینوای عراق. فصلنامه مطالعات بین المللی، سال 18، شماره 3، زمستان.

قاسمی، جابر، مختاری، علی و دولت آبادی، علی( 1401)، پیامدهای بومرنگی سیاست خارجی ترکیه در سوریه(2010-2020). فصلنامه سیاست جهانی، دوره یازدهم، شماره چهارم، زمستان.

گل‌محمدی، ولی و همکاران( 1395)، اردوغانیسم و فهم سیاست خارومیانهای ترکیه. فصلنامه مطالعات راهبردی، سال نوزدهم، شماره سوم، پاییز.

نجف آبادی، حمید و فرامانی، رسول( 1401)، انگارههای هویتی و سیاست خارجی ترکیه در جنگ داخلی سوریه. فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز. سال بیست و هشتم، شماره 118، تابستان.

Bakir, A( 24 August 2021), “Mapping the Rise of Turkey’s Hard Power.” Newlines Institute for Strategy and Policy, Part 1,. https://newlinesinstitute.org/turkey/mappingthe-rise-of-turkeys-hard-power/.

Bakir, A(February 25, 2022), “Cementing the Emerging the UAE-Turkey Relationship: The Iran Factor.” The Arab Gulf States Institute in Washington,. https://agsiw. org/cementing-the-emerging-uae-turkey-relationship-the-iran-factor/.

Buzan, B. and O. Wæver (2003), Regions and Powers: The Structure of International Security Cambridge: Cambridge University Press.

C Demir, I((2022), “Transformation of the Turkish Defense Industry: The Story and Rationale of the Great Rise.” Insight Turkey 22, no. 3.

Erdogan, R. T(15 August 2022), “Türkiye Builds Its 2023 Vision on the Goal of Being One of the Biggest in the World in Terms of Politics and Economy.” Presidency of the Republic of Türkiye,. https://www.tccb.gov.tr/en/news/542/ 139097/-turkiye-builds-its-2023-vision-on-the-goal-of-being-one-of-the-biggestin-the-world-in-terms-of-politics-and-economy-.

Gündoğmuş, N. Y., and Z. F. Beyaz(30 April 2022) “Cumhurbaşkanı Erdoğan: Suudi Arabistan’la büyük bir ekonomik potansiyeli tekrar harekete geçirme konusunda mutabıkız.” Anadolu Ajansi,. https://www.aa.com.tr/tr/politika/cumhurbaskanierdogan-suudi-arabistanla-buyuk-bir-ekonomik-potansiyeli-tekrar-harekete-gecir me-konusunda-mutabikiz/2576906.

Guzansky, Y(2021), “The Future Job Market in the Gulf States: The Challenge of Migrant Workers.” Strategic Assessment (INSS, Tel Aviv) 24, no. 2 (April 2021). https://strategicassessment.inss.org.il/wp-content/uploads/2021/04/The-FutureJob-Market-in-the-Gulf-States-1.pdf.

Johnson, R(1989), “The Persian Gulf in U.S. Strategy: A Skeptical View.” International Security 14, no. 1: 122–160.

Kutlay, M., and Z. Önis((2021) , “Turkish Foreign Policy in a Post-Western Order: Strategic Autonomy or new Forms of Dependence?” International Affairs 97, no. 4: 1085–1104.

Lupold, G., and W. P. Strobel(9 November 2021). “Secret Chinese Port Project in the Persian Gulf Rattles US Relations with the UAE.” The Wall Street Journal.

Oxford Gulf Arabian Peninsula Studies Forum(2017). Turkey–GCC Relations: Trends and Outlook. Oxford: GAPS,. https://daphnis.wbnusystem.net/~wbplus/ websites/AD2902892/initiatives/turkey-gcc-relations-research-program.

Shanif, M. A(20 January 2022) “Strategic Maneuvering: The Gulf States Amid US-China Tension.” Middle East Institute,. https://www.mei.edu/publications/ strategic-maneuvering-gulf-states-amid-us-china-tensions.

Wezeman, P. D., A. Kuimova, and S. T. Wezeman(2021), “SIPRI Fact Sheet.” March. https://sipri.org/sites/default/files/2021-03/fs_2103_at_2020.pdf.