تحقق کامل برنامههای تجارتخارجی صرفاً بر اساس تصمیمگیریهای داخلی یک کشور امکانپذیر نمیباشد و نحوهٔ تعاملات و رفتار متقابل کشورها در تسهیل و یا تهدید تجارت خارجی مؤثراست. علاوه بر این نوسانات پیشبینینشده نرخ ارزهای واسط مبادله درروند تجاری میتواند منشاءمشکلاتی باشد مضافاً بر اینکه ممکن است برخی کشورهایی که دارای پول جهان روا هستنداز این فرصت علیه سایر کشورهایی که با آنها دشمنی دارند استفاده کرده و با اعمال تهدید تحریم اختلالجدی درروند تجارت خارجی آنها ایجاد نمایند.بنابراین کشورها راهکارهای مختلفیبرای جلوگیری از شکلگیری مشکلات پولی در مسیر تجارت خارجی تدارک دیدهاند. یکیاز این راهکارها پیمان دو یا چندجانبه ارزی است که اجرای این سیاست در شرایط نوسانشدید ارزی میتواند به تجارت بین کشورها مصونیت بخشد و در شرایط تهدید و تحریم تجاریاثر آنها را خنثینماید. این تحقیق به دنبال تبیین و بسط مفهوم پیمانهای دویا چندجانبه ارزیو اهمیت و ضرورت آن در شرایط تحریم و تهدید بوده و ضمن اشاره به تجربیات جهانی به دنبالپاسخ به این سؤال است که آیا در شرایط تحریم و تهدید اقتصادی اقدام به انعقاد پیمانهای دوجانبهو چندجانبه ارزی ضرورت دارد؟ برای پاسخ به این سؤال این فرض مورد ارزیابی قرارگرفتهاست که در شرایط تحریمی ایجاد پیمانهای دوجانبه ارزی ازجمله سیاستهای ضروری برای تسهیلتجارت خارجی است.