پژوهش حاضر با اذعان بدین امر و با تکیه بر رویکرد جامعهشناسی سیاسی و مطالعات کتابخانهای در این زمینه، درصدد پاسخگویی به این پرسشهاست: مؤلفههای مؤثر بر امنیت داخلی چیست و نظامهای سیاسی برای تقویت ثبات سیاسی و کاهش تهدیدهای امنیت داخلی خود چه اقداماتی را باید انجام دهند؟
این مقاله با پذیرش گفتمان ایجابی امنیت، امنیت داخلی را وضعیتی معرفی میکند که نظام سیاسی درصدد ایجاد اطمینان خاطر و حداکثر رضایتمندی بین شهروندان خویش است؛ از این رو آن را محصول تعامل مشترک جامعه و نظام سیاسی میداند. با این تفسیر، مفهوم «مشروعیت سیاسی» کلیدواژهای اساسی در تبیین مؤلفههای اثرگذار بر امنیت داخلی است و مقاله پیش رو ضمن بیان جایگاه و نقش آن در امنیت داخلی، درصدد است با تشریح ابعاد این مفهوم در سطح تحلیل کلان، سایر مؤلفههای اثرگذار بر امنیت داخلی را تبیین کند. در این سطح تحلیل، مفهوم مشروعیت سیاسی دارای دو بعد نظری و عملی (ذهنی و عینی) است. در بعد نظری، به بحث توان نرمافزاری نظام سیاسیـ ایدئولوژی سیاسی و مکانیسمهای جامعهپذیری سیاسیـ در تولید و بازتولید ارزشها و باورهای اجتماعی متناسب با ارزشها و باورهای سیاسی مد نظر توجه شده و در بعد عملی نتایج عملی نظام سیاسی و میزان فایدهمندی آن برای مردم مورد بررسی قرار گرفته است. این بعد به بررسی نقش دو مؤلفه «کارامدی» و «پاسخگویی» در تقویت مشروعیت نظام سیاسی و در نتیجه افزایش امنیت در عرصه داخلی میپردازد.
)