از مهم ترین عناصر تحلیلی مفهوم امنیت در هر مکتب امنیتی، مرجع امنیت است که در پاسخ به
سوال امنیت برای چه کسی یا برای چه چیزی شکل م یگیرد. ضرورت مرجع امنیت از آن جهت
است که در غیاب آن نه مسأله های امنیتی)تهدیدها( می تواند مطرح باشد و نه اهداف و غایات
امنیتی موضوعیت پیدا م یکند. مرجع امنیت مانند مفهوم امنیت، محل اختلاف و مناقشه است
و امنی تپژوهان براساس فلسفة آگاهی، ب هویژه مسائل مرتبط با هستی شناسی و معرفت شناسی،
مرجع یا مراجع خاصی انتخاب کرده اند. بر همین اساس، سؤال پژوهش حاضر این است که مرجع
یا مراجع امنیت در مکتب امنیتی جمهوری اسلامی ایران کدام ا ند و چه رابطه ای میان این
مراجع وجود دارد. فرضیه پژوهش این است که مرجع امنیت در مکتب امنیتی جمهوری اسلامی
چندبعدی و ترکیبی است و مشتمل بر اولوی تبندی نظام، اسلام و جامعه است و در عین حال،
رابطه ای تعاملی میان آنها وجود دارد. برای تبیین فرضیة پژوهش، از اسناد بالادستی مانند: قانون
اساسی، سند چش مانداز توسعه در افق 1404 و بیانات حضرت امام خمینی)ره( و مقام معظم
رهبری بهره خواهیم جست. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات بنیادی کاربردی است و از روش
توصیفی تحلیلی استفاده خواهد شد .
)
