راهبردهای ضدتروریسم در ایران: رویکرد فرهنگی

تروریسم گرچه پدیده ای نو نیست، به عنوان یکی از معضلات جهان امروز، گریبا نگیر
بسیاری از دولت هاست و چنان گسترش یافته که بسیاری از معادلات بین المللی را متأثر
کرده است. حوزه نفوذ این پدیده حتی حاکمیت برخی کشورها را به چالش کشیده و
بسیاری را نیز به اندیشه مقابله با آن واداشته است. از این رو ارائه راهبردهای ضد تروریستی
جامع و مانع، که با توجه به رویکردهای مختلف در نگرش به تروریسم تدوین شده باشد،
امری ضروری به نظر می رسد.
پژوهش حاضر با انگاشتن فرهنگ به مثابه شیرازه هر اجتماع، تروریسم را پدیده ای
اجتماعی م یداند که ریشه در فرهن گها دارد؛ از این رو اساس مقابله با تروریسم را نیز
رویکرد فرهنگی می داند. این پژوهش در نظر دارد با ارائه مجموعه راهبردهای فرهنگی،
به مثابه راهبردی پایه ای، به مقابله با تروریسم بپردازد و در این مسیر ضمن لحاظ
مقدورات و محدودیت های جمهوری اسلامی ایران، سعی در تدوین طرحی جامع و بومی
دارد. از این رو با ارائه هفت سرفصلِ «راهبردهای ضد تروریستی در سطوح مختلف
جغرافیایی، راهبردهای ضد تروریسم در قبال حوادث تروریستی در باز ههای مختلف زمانی،
سیاست های ضد تروریسم بر اساس ماهیت، راهبردهای متمرکز بر گروه های تروریستی،
سیاست های کلان معطوف تحدید فعالیت های گروه های تروریستی، سیاست های تحدید
و دفع تروریسم در مبدأ، و مقابله با تمام انواع تروریسم موجود یا پیش روی کشور »
به تبیین سیاست ها پرداخته و سپس در دو سرفصل، تقسیم وظایف ملی در تحقق
راهبردهای فرهنگی ضد تروریسم و تقسیم وظایف نهادهای حاکمیتی )عمومی( در تحقق
راهبردهای فرهنگی ضد تروریسم را طر حریزی کرده است.
در نهایت آنچه چش مانداز این طرح است مشروعی تزدایی از تروریسم و اقدامات
تروریستی، افزایش سطح آگاهی و در نتیجه کاهش گرایش های افراطی است که در
بلندمدت و با رویکردی بردبارانه به کاهش ریشه ای تروریسم در جمهوری اسلامی ایران
خواهد انجامید