با توجه به تأثیرگذاری قطعی روش شناسی در شناخت علوم به معنای اعم، به ویژه
علوم انسانی، مطالعات بنیادین برای کشف آن به عنوان مبادی دستیابی به علوم
انسانی اسلامی در همه عرصه ها از جمله مطالعات و مکتب امنیتی به شمار می آید.
روش شناسی مطلوب منبعث از آموزه های اسلامی، قابلیت و ظرفیت شناخت
و کشف قوانین و سنت های لایتغیر الهی را فارغ از معرفت های فردی مبتنی بر
نسب یگرایی با رویکرد استناد قطعی و مستحضر به حجیت دینی برای سایرین، خواهد
داشت. مدعای این مقاله آن است که این شیوه در کشف حقیقت علم، همان روش
اجتهادی پویا منبعث از منابع چهارگانه در شناخت قوانین اسلام است و این شیوه در
مطالعات و مکتب امنیتی نیز حاکم است.
این ایده با بهر هگیری از دیدگاه های ارائه شده در شیوۀ علمای اعلام و شاگردان
حکمت متعالیه در تبیین رو ششناسی اجتهادی اسلام در حوزه علوم انسانی برای
دستیابی به رو ششناسی در مطالعات امنیتی با تأکید بر مکتب امنیتی جمهوری
اسلامی ایران، تبیین خواهد شد.