کشتار شیعیان پاکستان نتیجه گسترش تروریسم فرقهای در این کشور میباشد که از سال 1989 به صورت سازمانیافته توسط گروههای بنیادگرای افراطی نظیر «سپاه صحابه»، «لشکر جهنگوی»، «جیش محمد»، «لشگر طیبه» و سایر گروههای ضد شیعی به وقوع میپیوندد. حمایتهای آمریکا و غرب در کنار عمال منطقهای آنان نظیر عربستان و نیز سیاستهای انفعالی دولت پاکستان و...، باعث وقوع این خشونتها شده است. از اینرو، ماهیت کشتار شیعیان در پاکستان سیاسی است و در قالب اصطلاحاتی نظیر «تروریسم فرقهای»، «تروریسم سازمانی» و «تروریسم مذهبی» قابل تحلیل است. هدف نهایی ترسیم شده از کشتار شیعیان در پاکستان نیز، ایجاد تقابل میان اهل سنت با محوریت عربستان از یکسو، و شیعیان با محوریت جمهوری اسلامی ایران از سوی دیگر است، تا در پرتو آن سیاست«هرج و مرج سازنده» آمریکا در منطقه عملیاتی شود.