Capacity Building Theories of International Relations in the External Deepening of the Islamic Revolution (with Emphasis on Structural Theory)

Document Type : Original Article

Authors

1 pohitical science. Imam sadig university

2 Assistant Professor, Institute for Cultural and Social Studies, Ministry of Science, Research and Technology

3 Faculty Member of Imam Hussein University of Technology and Political Science Graduate

Abstract

It is a deepening of emerging concepts in strategic literature that is distinguished by its semantic affinities with the concepts of "exporting revolution" and "reflecting revolution". Now in the forties of the Islamic Revolution in Iran, the leaders and strategists of the revolution have sought to maximize the benefits needed by multiplying their values ​​across borders, in addition to enhancing their radius of influence in various environments, by reducing threats to national security. In this regard, the present study, which is an applied research and is considered qualitative research in terms of the nature of the data, uses the "constructivist-based" method to assess the international relations theory in the external deepening of the Islamic Revolution, "constructivist" theories. , Evaluates "International Broadcasting", "Territory" and "Strategic Depth" in view of the deepening of the Islamic Revolution, and at the end of the theoretical work outlined three theories regarding the external deepening of the Islamic Revolution in heterogeneous and heterogeneous environments, and The proof of the inadequacy of those theories to fully explain the desirable depth Ian's

Keywords

References

افتخاری، اصغر (1391). مفاهیم بنیادین علوم انسانی اسلامی؛ امنیت، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
اسپوزیتو، جان (1382). انقلاب ایران و بازتاب جهانی آن، ترجمة محسن مدیرشانه‌چی، تهران، مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
بابائی طلاتپه، محمدباقر (1389). رموز موفقیت در تحقیق، ویراستة محمد بابایی، تهران، فکر بکر.
تاجیک، محمدرضا و سیدجلال دهقانی فیروزآبادی (بهار 1382). «الگوهای صدور انقلاب اسلامی ایران در چهارچوب گفتمان‌های مختلف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران». راهبرد، ش 27.
حشمت‌زاده، محمدباقر (1385). تأثیر انقلاب اسلامی ایران در کشورهای اسلامی، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة اسلامی.
خرمشاد، محمدباقر. (1392). «جنگ نرم و عملیات روانی»، http://www.psyop.ir/Ip=41871، بازیابی‌شده در 8 اردیبهشت 1392.
دان، تیم (1388). «لیبرالیسم»، در: جان بیلیس و استیو اسمیت، جهانی شدن سیاست: روابط بین‌الملل در عصر نوین (زمینة تاریخی، نظریه‌ها، ساختارها و فرایندها)، تهران، انتشارات ابرار معاصر.
دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال (1387). چهارچوبی مفهومی برای ارزیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران، معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی و مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام.
ــــــــــــــــــــــــــ (1386). سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران، مرکز تحقیق و توسعة علوم انسانی.
دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال و فیروزه رادفر (1389). الگوی صدور انقلاب در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
صفوی، سیدیحیی (1392). «عمق‌بخشی» (جزوة درسی منتشرنشده)، دورة دکتری مطالعات بین‌الملل دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران.
طباطبایی، سیدمحمدحسین (1390ق). المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ج 5.
فلاح‌نژاد، علی (1384). سیاست صدور انقلاب اسلامی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی ایران.
قوام، عبدالعلی (1390). روابط بین‌الملل نظریه‌ها و رویکردها، تهران، انتشارات سمت.
کارگر رمضانی، روح‌الله (1382). در: جان ال. اسپوزیتو، انقلاب ایران و بازتاب جهانی آن، ترجمة محسن مدیرشانه‌چی، تهران، مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
کرمی، جهانگیر (1384). تحولات سیاست خارجی روسیه: هویت دولت و مسئلة غرب، تهران، انتشارات وزارت امور خارجه.
ــــــــــــــ (بهار 1383). «سیاست خارجی از منظر تکوین‌گرایی اجتماعی»، فصلنامة راهبرد، ش 31.
محمدی، منوچهر (1385). بازتاب جهانی انقلاب اسلامی، قم، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة اسلامی.
ــــــــــــــــ (1377). مروری بر سیاست خارجی ایران دوران پهلوی یا تصمیم‌گیری در نظام تحت سلطه، تهران، نشر دادگستر.
مشیرزاده، حمیرا (1384). «تحلیل سیاست خارجی ایران از منظر سازه‌انگاری»، در: نگاهی به سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌الملل.
ــــــــــــــ (1385). تحول در نظریه‌های روابط بین‌الملل، تهران، انتشارات سمت.
مولانا، حمید و منوچهر محمدی (1392). سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دولت احمدی‌نژاد، تهران، نشر دادگستر.
واعظی، رضا (1393). «عمق استراتژیک»، www.farsi.khamenei.ir/ id=1034، بازیابی‌شده در تاریخ 24 شهریور 1393.
یزدانی، عنایت‌الله و جمیل خجسته (تابستان 1391). «بررسی تطبیقی "صدور انقلاب" در گفتمان‌های سیاسی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامة پژوهش‌نامة انقلاب اسلامی، ش 3.
سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ جمهوری اسلامی ایران.
اساسنامة قطب علمی عمق‌بخشی خارجی انقلاب اسلامی (1390). تهران، دانشگاه جامع امام حسین(ع).
آقاجانی، سیروس (1390). هم‌گرایی سیاست‌های ترکیه با اتحادیة اروپا و تأثیر آن بر عمق‌بخشی انقلاب اسلامی، تهران، دانشگاه جامع امام حسین(ع).
آهنگر، عباس (1392). نقش حزب‌الله لبنان در عمق‌بخشی امنیتی انقلاب اسلامی ایران، تهران، دانشگاه جامع امام حسین(ع).
بخشی‌نژاد، روح‌الله (1393). نقش سلفی‌های مصر در عمق‌بخشی انقلاب اسلامی ایران، تهران، دانشگاه جامع امام حسین(ع).
جعفری هرسینی، مراد (1396). بررسی روابط اربیل- بغداد و تأثیر آن بر عمق‌بخشی انقلاب اسلامی، تهران، دانشگاه جامع امام حسین(ع).
سوری، جهانگیر (1395). نقش احزاب و گروه‌های سیاسی تونس در عمق‌بخشی سیاسی انقلاب اسلامی، تهران، دانشگاه جامع امام حسین(ع).
شهبازی، نجفعلی (1396). الگوی دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در راستای عمق‌بخشی انقلاب اسلامی ایران: مطالعة موردی عراق، تهران، دانشگاه جامع امام حسین(ع).
صفری، اصغر (1393). بررسی ظرفیت‌ها و قابلیت‌های مسلمانان انگلیس و تأثیر آن بر عمق‌بخشی انقلاب اسلامی ایران، تهران، دانشگاه جامع امام حسین(ع).
علی‌بخشی، محمدرضا (1395). بررسی ارتقای هویت شیعیان جمهوری آذربایجان در راستای عمق‌بخشی انقلاب اسلامی، تهران، دانشگاه جامع امام حسین(ع).
نصیری، آزاد (1390). فرصت‌ها و چالش‌های عمق‌بخشی انقلاب اسلامی ایران در افغانستان، تهران، دانشگاه جامع امام حسین(ع).

Files

History

  • Receive Date: 09 May 2018
  • Revise Date: 13 January 2019
  • Accept Date: 19 September 2018
  • Publish Date: 09 May 2018

Share

How to cite

Statistics